Kan de receptplicht mogelijk soepeler?

In bijvoorbeeld Zuid-Europese landen kun je veel medicijnen zelf kopen bij de apotheek. Ik nam de proef op de som in Italië. De apotheekmedewerkster stelde mij zonder blikken of blozen een antibioticum ter hand, zonder receptuur. Daar heb ik, gewend aan de Nederlandse situatie, flink om gelachen.

Vervolgens rees daarmee wel mijn serieuze vraag. Waarom moet medicijnverkrijging per definitie via de keurende blik van de (huis)arts en de apotheekmedewerkster?

Thans is een schat aan informatie beschikbaar via internet. Een aandachtige zoektocht wijst vaak al snel uit of je een medicijn nodig hebt en zo ja welk. Denk ook aan thuisarts.nl en moetiknaardedokter.nl. Dergelijke methoden kunnen nog veel bepalender worden in beantwoording van vragen rond gezondheid en zorg.

Vanzelfsprekend moet alles met waarborgen omkleed. Zo kan dit lang niet met alle medicijnen. Ook is het niet de bedoeling om medicalisering te stimuleren en ongewenste bijwerkingen en antibioticaresistentie. Verder dringen zich allerlei vragen op over hoe we dat dan doen met beheer van het basiszorgpakket, betaling van de medicijnen, regulering van publieksreclame, enzovoorts.

Maar we kunnen wel leren van de toekomst die zich wellicht ontvouwt in andere landen. Misschien kunnen we iets meer vertrouwen op de eigen kracht van zorgzoekers? Dit zou mogelijkheden openen om het grensvlak tussen zelfzorg en professionele zorg te vergroten en de zorgverleners te ontlasten.