Na een mooie en leerzame tijd met gezellige en geweldige collega’s bij Zilveren Kruis, ga ik het binnenkort over een andere boeg gooien. Ik ga op zoek naar bezigheden die nog beter bij mij passen.   Daarmee spring ik zogezegd in het diepe. Dat is spannend, jazeker. Maar irrationeel is het niet – in elk geval niet minder rationeel dan vasthouden aan de illusoire zekerheid van het loonstrookje.   Ga ik ‘op zoek naar mezelf’? Dat niet zozeer. In mijn prachtige jaren bij Zilveren Kruis heb ik aardig ontdekt wat ik wil: beschouwende ideeën omzetten in praktisch toepasbare inzichten, en […]

De coronacrisis kan beschouwd worden als medicaliseringscrisis. Dat vraagt om (her)ontdekking van levenskunst. Eigenlijk doet zich met de coronacrisis een medicaliseringscrisis voor. Dat valt toe te lichten met de ideeën van de maatschappijcriticus Ivan Illich (1926 – 2002). Medische zorg is contraproductief Volgens Illich is medische zorg contraproductief. Medische zorg is bedoeld om mensen gezond te maken maar verlamt hen daar precies in. Illich onderscheidde in die contraproductiviteit drie elementen: Klinisch: schade aangericht door medische techniek. Denk aan ernstige bijwerkingen of onnodige operaties; Sociaal: samenhang van medische zorg met ongezonde omstandigheden. We kunnen denken aan behandeling van diabetes, terwijl ongezonde […]

Het sparen van de kool en de geit vraagt om principes en proportionaliteit. In De Volkskrant prees[1] filosofe Beate Roessler Nederlandse politici, omdat zij kantiaans zouden redeneren. Elk mensenleven telt, en we moeten ‘alles doen om dat te redden’, aldus de filosofe. Dat ligt iets genuanceerder. In onze samenleving combineren wij principes met proportionaliteit De kantiaanse redenering is principieel. Tot in het uiterste doorgedreven zou deze inhouden dat de hele samenleving stil komt te liggen om één coronapatiënt te redden. Onze samenleving en politici redeneren gaan doorgaans niet aldus tewerk. We doen onze uiterste best om het aantal verkeersdoden omlaag […]